TULIP vs Evangelisasie (Bybelstudie deur Rudi van Zyl)

Die afgelope tyd beleef passievolle evangeliste ‘n toenemende teenkanting van die kant van (glo dit of nie) belydende weergebore kinders van God! 

Die beswaar is teen die metode van evangelisasie, naamlik dinamiese bekeringsboodskappe wat uitloop op ‘n appél tot bekering (beter bekend as ‘uitnodiging’) waarna die ‘sondaarsgebed’ gebid word. Volgens die beswaardes lei hierdie metode van evangelisasie daartoe dat baie mense “Hel toe gesleep word” omdat hulle op ‘n valse fondament geplaas word, hulle word dus nie waarlik weergebore nie. 

Hierdie ‘valse fondament’ waarop hierdie mense staan maak dit vir hulle moeilik of selfs onmoontlik om ooit werklik gered te kan word, volgens die beswaardes.

So skryf Landon Chapman in die artikel ‘False Conversions and the “Sinner’s Prayer”: A Damnable Epidemic in the Modern Church’ (https://entreatingfavor.com/false-converts-and-sinners-prayer/) die volgende:

“Pastor Platt went on to further expound on this notion. “Should it not concern us that there is no such superstitious prayer like the “sinner’s prayer” in the New Testament? Should it not concern us that the Bible never uses the phrases ‘accept Jesus into your heart’ or ‘invite Christ into your life’? It’s not the Gospel we see being preached. It’s modern evangelism built on sinking sand, and it runs the risk of disillusioning millions of souls. It’s a very dangerous thing.”

That is very strong language from Pastor David. Why would he use the word “dangerous” when describing something seemingly so benign; a simple prayer? The reason is because to lead people to think they are Christian when they have not Biblically responded to the Gospel gives them a false sense of Salvation and makes it very difficult for them to be Evangelized later in life because they think they’re good to go. He continues, “If we’re not careful we’ll take the Gospel, the lifeblood of Christianity, and put Kool-Aid in its place so it will taste better to the crowds. It’s not just dangerous, it’s damning”...Paul Washer has mentioned numerous times that he has “declared war” on the sinner’s prayer. He contends that it has sent more people to hell than anything else on the face of the earth”.

Dat dit wel waar is dat ‘easy evangelism’ en ‘decisionism’ soos toegepas in baie Amerikaanse en selfs Suid-Afrikaanse kerke duisende mense mislei en op ‘n ‘valse fondament’ help, kan nie betwis word nie. Dit is inderdaad so dat die evangelis NOOIT vir iemand wat ‘n ‘sondaarsgebed’ gebid het mag sê dat hy/sy nou beslis gered is nie. Daar is ongetwyfeld gevaar in ‘vinnige en maklike oorgawes’ sonder ‘koste berekening’. Ook moet dit duidelik gestel word dat geen ‘sondaarsgebed’ kan iemand red nie, net so min sy bekering of geloof! 

Slegs God kan red en Hy doen dit uit genade alleen wanneer die sondaar sy toevlug in geloof na die Here Jesus neem op grond van die versoeningswerk van Jesus Christus aan die kruis. Sondebelydenis, bekering en geloof is baie duidelik volgens die Skrif die mens se verantwoordelikheid.

Die probleem is dat die beswaardes nie slegs die wanpraktyke soos deur sommige evangeliste beoefen teiken nie, maar alle vorme van passievolle evangelisasie. Spreekwoordelik word die ‘baba saam met die vuil badwater uitgegooi’. Wat egter verrassend is, is dat dit kom van aanhangers van ‘TULIP’, ‘n afkorting van ‘n samevatting van die Dortse Leerreëls (een van die Drie Formuliere van Eenheid) soos onderkrywe deur die Calviniste.

T - Total Depravity (Totale Verdorwenheid) van die mens

(Die mens is totaal geestelik dood gebore in sy sonde en kan

geensins vanuit homself hom na God wend nie)

U - Unconditional Election (Onvoorwaardelike

Uitverkiesing)

(God het voor die grondlegging van die wêreld sekere mense

uitverkies om gered te word en gevolglik Hemel toe te gaan,

terwyl die res vir die Hel bestem is)

L - Limited Atonement (Beperkte Versoening)

(Die Here Jesus het slegs gesterf aan die kruis vir diegene wie Hy

uitverkies het, m.a.w. Sy versoeningswerk was slegs bedoel vir

diegene wie Hy geweet het Hy wou red)

I - Irresistable Grace (Onweerstaanbare Genade)

(Diegene wat uitverkies is om gered te word sal deur die Heilige

Gees geroep word tot bekering. Hierdie roeping kan nie

weerstaan word nie. Die uitverkorene sal noodwendig tot

redding kom, en het geen vrye wil in hierdie verband nie)

P - Preservation of the Saints (Volharding van die

Heiliges)

(Diegene wie uitverkies is kan nooit weer hulle saligheid verloor

nie)

Hierdie kort skrywe het egter nie ten doel om oor die Skriftuurlikheid van hierdie leerreëls te toets nie, dit is al deur vele studies gedoen. Die doel van hierdie skrywe is om kortliks die teenstrydighede in die standpunte (teen passievolle evangelisasie metodes) van hierdie ‘TULIP beswaardes’ uit te wys.

Hulle beswaar is dat mense hel toe gesleep word.

Indien dit wel waar sou wees dat sekere mense bestem is vir die Hel en niks daaromtrent kan doen nie, wat is die gevaar daarin as die evangelis so ‘n persoon op ‘n ‘valse fondament’ sou help? Hy is dan in elk geval oppad Hel toe, en kan geensins gered word nie! Dit maak nie sin nie!

Sou die persoon wel ‘uitverkies’ wees om gered te word sonder dat hy ‘n keuse in die saak het, wat is dán die gevaar sou hy ‘voortydig’ ‘n oorgawe maak en dan op ‘n ‘valse fondament’ geplaas word? Indien hy nou ‘moeiliker gered sal word’, of dalk nooit nie, dan weerlê dit mos juis die leerstelling van ‘Onweerstaanbare Genade’! Dan beteken dit dat die mens wel ‘n keuse het wat hy kan uitoefen rakende die saligheid van sy siel. Indien God wel sekere mense ONVOORWAARDELIK UITVERKIES het om gered te word en Sy genade ONWEERSTAANBAAR is,

HOE KAN EK DAN MENSE WAT UITVERKIES WAS OM GERED TE WORD, HEL TOE SLEEP??? Dit maak nie sin nie! Iemand wat glo dat ‘n verlore sondaar deur ‘n sogenaamde ‘verkeerde evangelisasie metode’ onder ‘n valse indruk gebring kan word dat hy gered is en gevolglik verlore sal gaan, sê implisiet dat die tussenkoms van die menslike vrye wil wel die soewereine uitverkiesende genade van God kan weerstaan!

Die enigste logiese gevolgtrekking wat ek kan maak is dat die ‘TULIP beswaardes’ se sogenaamde vrees (dat mense wat gered moes word nou Hel toe gesleep word) die produk is van hulle eie twyfel in die ‘TULIP’ leerstellings waaraan hulle so krampagtig vasklou ten spyte van die Skriftuurlike beswaar wat daar teen baie van die inhoud daarvan is.

Dus, as hierdie vrees geopper word, dan moet dit beslis nie kom van die kant van die ‘TULIP aanhanger’ nie, laat dit dan kom van die Wesleyaan wat glo dat mens deur ‘voorafgaande genade’ die vermoë kry om ‘n doelbewuste keuse te maak t.o.v. sy reaksie op die roepstem van die Heilige Gees. Laat hierdie beswaar geopper word deur die Wesleyaan wanneer hy oortuig is dat die passievolle evangelis nie waak teen ‘goedkoop / kits bekerings’ nie. Laat dit kom van die Wesleyaan wat die Bybelse balans tussen die ‘Soewereine Genade van God’ en die ‘verantwoordelikheid van die mens’ raaksien.